Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006

 

MainMenu: Μοίρες

Για τον MainMenu ένα κομμάτι... πολυσύνθετο, σε εύθυμο σκοπό (η οπτική γωνία είναι το ζητούμενο).

Μοίρες

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ' ένα καφάσι μπύρες.
Μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ' ένα καφάσι μπύρες.

Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ' αυτή την κοινωνία.
Μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία

Φωτιά κι ανάσταση
καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω.
Φωτιά και δύναμη
καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό.

Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου 'λεγαν προχώρα.
Μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα.

Φωτιά κι ανάσταση
καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω.
Φωτιά και δύναμη
καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό.

(Λίνα Νικολακοπούλου, Σταμάτης Κραουνάκης, Τάνια Τσανακλίδου - Αλκηστις Πρωτοψάλτη)

Comments:
Το να πω ευχαριστώ (που ευχαριστώ) δε τα λεει όλα. Εισαι πολυ μουρη Αλομπαρ:)Να σαι καλα...:) τωρα εδω ειναι 1.35...δε το χα σκοπο να πεσω για υπνό...αλλα τωρα μου φαινεται πως ειμαι σε καλη φαση για ονειρα...:)))))

Εχεις απολυτο δικιο αλομπαρ πρεπει να τραγουδαμε τα μαυρα με ευθυμο σκοπο.
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?