Αφιερωμένο εξαιρετικά

Για τον μίστερ McManus ήθελα κάτι σε εύθυμο και διάσημο. Κάτι ταιριαστό με το ύφος του και ως εκ τούτου ολίγον μαύρο. Εύκολο: τι πιο μαύρο από τον Αράπη του Ζαμπέτα!

Μελαμψές Βεδουίνες, ξελογιάστρες, τσαχπίνες
χορεύουν τα βράδια χορούς της αγάπης, ενώ το ταμ-ταμ
το χτυπάει ο αράπης, ο μαύρος, ο σκύλος, ο ταμ, ταμ, ταμ
Ταμ, ταμ, ταμ, χτυπάει ο αράπης

Η μικρή απ’ τ’ Αλγέρι, που 'χει ντέφι στο χέρι
τη βλέπουνε όλοι, της λένε γι αγάπη, ενώ η μικρή
γουστάρει τον αράπη, το μαύρο, το σκύλο, τον ταμ ταμ ταμ
Ταμ, ταμ, ταμ, χτυπάει ο αράπης

Και η μπουρδού απ' τ' Αλγέρι, με το ντέφι στο χέρι
τη βλέπουνε όλοι, της λένε γι αγάπη, ενώ η χουχού
γουστάρει τον αράπη, το μαύρο...
...γουστάρει κι αγαπάει, το μαύρο, το σκύλο,
τον αράπη, το Μανόλη Χιώτη, την Μαίρη Λίντα, τον Τσιτσάνη,
την Πόλυ Πάνου, τον Κολοκοτρώνη, το Μπιθικώτση, την Καίτη Γκρέυ,
τον Καλδάρα, τον Γαβαλά, τη Ρία Κούρτη, τον Αγγελόπουλο,
τον Α(ρ)άααααπη (το σκύλο, το μαύρο, τον ταμ ταμ ταμ...)

(Στίχοι Μπάμπης Βασιλειάδης ή Τσάντας, Σύνθεση Ζαμπέτας)