Αφιερωμένο εξαιρετικά

Για το μπαρμπουνάκι, γνωστότερη σαν KV (Al Dente), μια σούπερ σπέσιαλ αφιέρωση, ειδικά για τις ακαδημαϊκές της εμπειρίες και το σεβασμό που αυτές απαιτούν: Η Μαίρη του Χάρυ Κλυν (χαμογελάτε, κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν).

Κάποτε είχα γνωρίσει μια Μαίρη/ που είχε δυο μάτια γλυκά φωτεινά.
Μαζί περπατούσαμε χέρι με χέρι/ και αγαπηθήκαμε στα σκοτεινά.

Φοβόταν η Μαίρη μην έρθει ο παππούς της/ και μη μας τσακώσει σε κάποια γωνιά
και είπα κ' εγώ λες να έρθει ο πού***/ κρυφά να μας στήσει καμιά παγανιά;

Πίσω απ' τις λεύκες και τις ακακίες/ της είπα "για σένα η καρδιά μου πονά"
κι εκείνη μου είπε "μη λες μαλ***, τα ίδια έχεις πει και σε άλλες ξανά".

Της είπα λοιπόν πως δεν είμαι της πλάκας/ για μένα πεθαίνουν γυναίκες πολλές
μπορεί να με λεν μα δεν είμαι μαλ***/ και δεν τις ανέχομαι τις προσβολές.

Θα φύγω μου είπε αφού δε σ' αρέσω/ κατάλαβα πλέον πως δε μ' αγαπάς.
Και τότε της είπα κι εγώ να σε χέ**/ αφού την αγάπη μου δεν εκτιμάς.

Δε θέλω να φύγεις από την αυλή μου/ τα όσα μου κάνεις θα βγούνε ξινά
μ' αν πάλι μου φύγεις κι εγώ στο κα*** μου/ μιαν άλλη στη θέση σου θα βρω ξανά.

Να φύγεις λοιπόν δεν κρατάω κακία/ μονάχος τα βράδια μου θα ξαγρυπνώ
θα παίζω άμα λάχει και μια μαλ***/ τον πόνο μου έτσι κι εγώ να ξεχνώ.

Θα γράφω τραγούδια για να βρω τη λύση/ πολύ πικραμένα μελαγχολικά
γιατί ο μαλ*** αν σ' είχα γα***/ ποτέ δε θα μου 'φευγες οριστικά.

Τέτοια τραγούδια δε γράφω για άλλες/ γιατί ίσως θα πρέπει να λογοκριθούνε
κι αν δεν τα περάσουν αυτές οι κουφ***/ από το ραδιόφωνο δε θ' ακουστούνε.

Ενα τραγούδι έχω γράψει όλο κι όλο/ το μόνο που μες την καρδιά μου γυρνά.
Μήπως θα πρέπει να δώσω και κό***/ στη λογοκρισία που δε το περνά;

Βαρέθηκα απ' όλους ν' ακούω τα ίδια/ πως τέτοια τραγούδια δεν είναι σεμνά
και όμως μας έχουνε πρήξει τ' αρχ***/ από το ραδιόφωνο καθημερινά.