Δευτέρα, Δεκεμβρίου 19, 2005
Estarian - Δέκα μείον πέντε (ρίζα δύο εις την ν)
Για τον νέο Ευκλείδη, που ταπεινά αυτοαποκαλείται Estarian, ήθελα να αφιερώσω είτε κάτι για την Πάτρα είτε για τη λόξα των χαμένων μαθηματικών. Προτίμησα το δεύτερο, μπας και μου απαντήσει στις απορίες που έχω θέσει στο χαμενομαθηματικομπλόγκ :)
Λοιπόν...
Δέκα μείον πέντε μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολον δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει.
Ωρα να πάω και να κοιμηθώ
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Εχουμε και λέμε μείον πέντε
έξι δια δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολο δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει.
Αστα και σπίτι θα τα ξαναδώ.
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Δέκα μείον πέντε μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολο δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει
Ωρα να πέσω και να κοιμηθώ.
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Λέγαμε λοιπόν πως μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοχτώ.
Κι όμως κατά βάθος,
κάπου υπάρχει λάθος
κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο.
(Σαν κερασάκι στην τούρτα, αγνώστου προελεύσεως μαντινάδα, προς περαιτέρω ανάλυση:
Μηδέν του κόσμου άπαντα,
μηδέν του ανθρώπου ο βίος,
απ' το μηδέν ως το μηδέν
παλεύουμε αιωνίως)
Λοιπόν...
- φτούκα προ: είμαστε δυο είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς
- κάπα ρό: δυο και δυο/ κι άλλα δυο/ και δυο κι οχτώ δεκάξι/ πρέπει να τη σακουλευτείς/ τη μόρτικια τη φτιάξη
- περάσατε πανηγυρικά με Λουκιανό Κηλαηδόνη και δέκα (μείον πέντε αλλά όχι δις) ή αλλιώς "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας".
Δέκα μείον πέντε μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολον δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει.
Ωρα να πάω και να κοιμηθώ
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Εχουμε και λέμε μείον πέντε
έξι δια δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολο δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει.
Αστα και σπίτι θα τα ξαναδώ.
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Δέκα μείον πέντε μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοκτώ.
Σύνολο δεκάξι
μάλλον είν' εντάξει
Ωρα να πέσω και να κοιμηθώ.
Αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξεκινήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά/ θα σηκωθώ αργά/ κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά.
Λέγαμε λοιπόν πως μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ
είκοσι φορές το δεκαπέντε
έντεκα κι επτά δεκαοχτώ.
Κι όμως κατά βάθος,
κάπου υπάρχει λάθος
κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο.
(Σαν κερασάκι στην τούρτα, αγνώστου προελεύσεως μαντινάδα, προς περαιτέρω ανάλυση:
Μηδέν του κόσμου άπαντα,
μηδέν του ανθρώπου ο βίος,
απ' το μηδέν ως το μηδέν
παλεύουμε αιωνίως)