Παρασκευή, Δεκεμβρίου 16, 2005

 

Λίλη - Μια ζωή μέσα στους δρόμους

Για τη Λίλη ήθελα κάτι νυχτερινό. Μου πέρασε από το μυαλό η Κάντιλακ του Παπακωνσταντίνου, αλλά νομίζω οτι κι αυτό πλησιάζει αρκετά.

Το δρόμο που μου δείχνεις να βαδίσω,
τον γνώρισα από μικρή.
Ζητάω τώρα κάπου ν' ακουμπήσω,
ν' αφήσω την παλιά ζωή.

Μια ζωή μέσα στους δρόμους και στις νύχτες.
Μια ζωή με παρανόμους και ξενύχτες.
Μια ζωή τα ίδια λόγια να μου λένε.
Εχω βαρεθεί τον κόσμο, κι όλα μου φταίνε.

Τον κόσμο που μου δείχνεις να γνωρίσω,
τον ξέρω φίλε πιο καλά.
Τον έχω μάθει πριν σε συναντήσω,
απ' έξω κι ανακατωτά.

Μια ζωή μέσα στους δρόμους και στις νύχτες.
Μια ζωή με παρανόμους και ξενύχτες.
Μια ζωή τα ίδια λόγια να μου λένε.
Εχω βαρεθεί τον κόσμο, κι όλα μου φταίνε.

(Βασίλης Παπαδόπουλος, Τάκης Σούκας, Χαρούλα Αλεξίου - Δημήτρης Μητροπάνος)
(Νομίζω οτι το έχω ακούσει και από τη Μοσχολιού)

Comments:
Καταλαβαινω γιατι σου βγηκε αυτο το τραγουδι και εν μερη θα μου ταιριαζε πριν κανα 2 χρονια, στα κατθλιπτοθυμωμενα μου.
Σ ευχαριστω για την σκεψη αλλα θα μου επιτρεψεις...αν επρεπε να διαλεξω εγω κομματι ελληνικο(και τετοιο στυλ) θα ταιριαζε καλυτερα το "Τι σε μελλει εσενα κιαν γυρνω?"
Η το "γαλαζια σου γραμματα"

Στα αγγλικα θα διαλεγα ενα παναγνωστο κομματι το Moody girl απο την ταινια staying alive...

Βεβαια, οσο το σκεφτομαι τοσο πιστευω οτι τελικα μου ταιριαζουν τα "παπακια" :P
(σαν παλιος, σιγουρα το θυμασαι)
 
Είναι αδύνατο να υποψιαστώ ποιο εννοείς! Δώσε μου κάποιο στοιχείο ακόμα - την εκδοχή του φαφαφα μήπως;
Πάντως, μιας και άκουγα Βιολάρη πριν λίγο, σου χαρίζω τη Στέλλα:

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
παίξε τις κούκλες σου και γέλα
τρέξε στίς λάσπες στ'ανηφόρια
είσαι πολύ μικρή γι' αγόρια.

Ξέρεις παιχνίδια, ξέρεις τρέλλες
Στέλλα με τις χρυσές κορδέλες
μα το παιχνίδι της αγάπης
θα κάνεις χρόνια να το μάθεις.

Είναι πικρό, είναι σκληρό
σε βασανίζει σ' ανασταίνει
ένα παιχνίδι που κανείς
ποτέ σωστά δεν το μαθαίνει.

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
παίξε τις κούκλες σου και γέλα
τρέξε στις λάσπες στ'ανηφόρια
είσαι πολύ μικρή γι' αγόρια.

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
όσο μπορείς ακόμα γέλα
ώρα την ώρα θα βραδυάσει
θα' ρθει η ζωή και θα περάσει.

Ξέρεις του κόσμου τα παιχνίδια
Στέλλα με τα ξανθά κοτσίδια
μα της αγάπης το παιχνίδι
πολλούς καημούς μικρό μου κρύβει.

Είναι πικρό, είναι σκληρό
σε βασανίζει σ'ανασταίνει
ένα παιχνίδι που κανείς
ποτέ σωστά δεν το μαθαίνει.

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
όσο μπορείς ακόμα γέλα
ώρα την ώρα θα βραδυάσει
θα' ρθει η ζωή και θα περάσει.
 
πλακα πλακα μου παει κουτι...οταν ημουν 13.
(αχ στερνη μου γνωση...)
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?