Πέμπτη, Δεκεμβρίου 01, 2005

 

Αφιερώσεις

Γράψτε εδώ το τραγούδι που θέλετε να αφιερώσετε (μαζί με τους στίχους εφόσον τους έχετε, αλλιώς θα τους ψάξουμε τη δισκοθήκη μας), αποστολέα και παραλήπτη.
Τα υπόλοιπα θα τα κάνει ο σταθμός, καιρού επιτρέποντος βεβαίως βεβαίως :)

Comments:
Αφιέρωσα το "Μμμπαρ" λόγω ομοιοκαταληξίας, αλλά δεν έλαβα εντυπώσεις.. ektός αν δεν έγινε αντιληπτό ένεκα γενικού πανικού των ημερών!
(ίσως το χιούμορ μου πεφτει κομματάκι άγριο καπου καπου και συγγνώμη)
 
Αχ βρε ροδιά, πού/ποιό είναι αυτό; Το χιούμορ είναι πάντα χιούμορ, αρκεί να το βρούμε φυσικά :)
 
Ante, to ξαναστέλνω, για 7 μέρες μονάχα εδώ: Το μπαρ
 
χαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Επειδή γέλαγα, δεν το έγραψα σωστά, εννοούσα λοιπόν:
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Πλάκα πλάκα... μήπως είσαι τραγουδίστρια και όχι ζωγράφος;!
 
Καλημέρες, καλησπέρες και καλώς τα δεχτήκαμε!
Θα ήθελα και'γω να αφιερώσω κάτι στους θαμώνες ετούτου του μαγαζιού, το οποίο μάλλον μας ταιριάζει "γάντι".
"The logical song" by Supertramp.
Αγαπημένο συγκρότημα, αγαπημένο τραγούδι... (έτσι, να σπάσει και το μονοπώλιο των ελληνικών! :p)
 
Eγω θα ηθελα να αφιερωσω το "τραβα μπρος" που τραγουδησε η Αλικη Βουγιουκλακη. Δεν ηταν απο το ξυλο βγηκε απο τον Παραδεισο; Δυστηχως δεν βρισκω τα λογια στο internet, αμα το βρεις μπορεις να το βαλεις; Σε ευχαριστω.

Ειδες και η Ριζου επανηρθε...
 
Μια και σου αρέσουν τα τραγουδάκι μ' δες και αυτό που έστειλα πριν λίγο στη ViSta, τον "αυτόματο τηλεφωνητή" και πες μου.. άμα θέλεις, ανέβασέ το κιόλας, παιδικό είναι! :-)
Τα λογάκια άλλη ώρα, τώρα νύσταξα, ε
 
Στον alombar42, που λέει ότι του αρέσουν τα τραγουδάκια μου:

Tο μαύρο αβγό (βαλσάκι)

Το αστείο βρίσκεται στον ήχο, ε
 
Για τον Πάνο,το τραγουδάκι των "Χαΐνηδων":

Μεσ'το δικό μας τον καφενέ
καυγάδες,γέλια,κρασί καιζάλη
εδώ πεθαίνουν έρωτες μεγάλοι,
κι'εμείς τους κάνουμε τραγούδι κι'αμανέ
άχ ουρανέ
πες μου το ναί
κι'έλα κι'απόψε στό δικό μας καφενέ.


Μεσ'το δικό μας τον καφενέ
κουμάντο πάντα κάνανε άλλοι
κι'όσοι δε σκύψανε ποτέ κεφάλι
ακριβοπλήρωσαν μιά στάλα λευτεριά,
χίλια φλουριά,
μιά δοξαριά,
παίξε λυράρη μηπως βρώ παρηγοριά.


Άχ ο δικός μας ο καφενές
είναι μιά μάνα πού τη μαλώνω
μα τήνε νιώθω όσο μεγαλώνω
κι' άς μ'αποδιώχνει σαν το ξένο άμα γυρνώ
κι' όταν πονώ ,
το δειλινό,
νιώθω πιό μόνος κι' απ'τ'αγρίμι στό βουνό.


Μεσ'το δικό μας τον καφενέ
από τη σκόνη, σα θα χορέψεις
πού'ναι γεμάτη όνειρα και σκέψεις,
θα βάλω λίγη στην αρχαία μας πληγή
πατώ τη γη,
αίμα να βγεί,
πού θα με πάρει μιά θλιμένη χαραυγή.


Ηλίας
 
από raffinata για την blogόσφαιρα... :)

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
 
Λοιπόν θα ήθελα και εγώ να αφιερώσω ένα τραγουδάκι σε ένα φίλο που έχω να μετράω πολλές στιγμές μαζί του,αλλά δυστυχώς όλες μαζί μου φάινονται μόνο σαν μια...μια στιγμή..!

Μιλτιάδης Πασχαλίδης – «Σαν τραγουδάκι»

«Έτσι που ήρθες και έφυγες
δεν σ’ έμαθα ποτέ
Πίσω απ’ τα δυο σου μάτια
πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου’ μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους…

Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες στα λόγια σου βραχνιάζω
σε μπερδεύω σε φωνάζω
Κι είμαι και τότε όπως και τώρα
όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
το άγγιγμά σου που μ’ αφήνει

Πως άρχισες και τέλειωσες
δεν έμαθα ποτέ
Σε μια σταλίτσα γέλιο
πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου’ μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους…»
 
Μια ψυχή που με συνοδεύει σε αυτή τη ζωή έχει γεννέθλια... Για το συνοδοιπόρο μου λοιπόν που ακόμα αγαπώ τρελά μετά απο τόσα χρόνια, αφιερώνω Κηλαηδόνη:

Εγώ θα σ’ αγαπώ
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Γιώργος Μουζάκης
Ερμηνευτές: Λουκιανός Κηλαηδόνης, Μαργαρίτα Ζορμπαλά

Χρόνια τώρα κάνουμε παρέα
κι είμαστε ζευγάρι ταιριαστό
και στο πείσμα όλου του κόσμου, που κακό έχει σκοπό
δε θα πάψω ούτε στιγμή να σ' αγαπώ

Εγώ θα σ' αγαπώ και μη σε νοιάζει
και θα σου χτίσω μια μικρή φωλιά
κι όταν το σούρουπο μας αγκαλιάζει
θα ζευγαρώνουμε σαν δυο πουλιά

Σα μου λεν να φύγω από κοντά σου
πιο καλά ο ήλιος να σβηστεί
σ' έχω τόσο συνηθίσει, σ' αγαπώ τόσο πολύ
ας τον κόσμο κι έλα δώσ’ μου ένα φιλί

Εγώ θα σ' αγαπώ...
 
Στίχοι του διαδικτυακού μου φίλου Ηλία, σκοπός (και ρεφραίν) δικός μου:

Χρόνια Πολλά μικρό μου!:-)

..ετοιμάζουμε, εντελώς μέω ιντερνέτ, μερικά τραγουδάκια.. αρχης γενομένης από τα 'φίδια'.. μετά από διαδοχικές ανταλλαγές στίχων, ήχων, σφυριγμάτων και ακκόρντων..


Χρόνια Πολλά alombar43!!!:-))))))
Nα σε χαιρόμαστε βρε!
 
Λοιπόοοοοοον..... Έχουμε και λέμε..

Κατ' αρχήν τα τραγουδάκια που θα αφιερώσω, είναι δανεικά. Δηλαδή είναι δικά μου, κατάδικά μου και τα θέλω πίσω. Κάποια στιγμή θα τα ζητήσω, αλλά μέχρι τότε θέλω να τα χαρούν δυο καινούριοι φίλοι που συνάντησα εδώ. (Θυμάσαι, Alombar42? " οι παιδικοί μας φίλοι είναι εδώ - μένει να τους (ξανα)ανακαλύψουμε")

1. Στον παιδικό μου φίλο Δύων Ανατέλλων αφιερώνω το πρώτο μέρος από το Shine on you crazy diamond, των Pink Floyd:

Shine on you crazy diamond (part 1)

Remember when you were young,
you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught in the cross fire of childhood and stardom,
blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter, come on you stranger,
you legend, you martyr, and shine!

You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Treatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision,
rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions, come on you painter,
you piper, you prisoner, and shine!

2. Στον παιδικό μου φίλο Alombar42, αφιερώνω το Tango 'til they're sore, του Tom Waits:

Tango 'Til They're Sore

Well you play that tarantella all the hounds will start to roar
The boys all go to hell and then the Cubans hit the floor
They drive along the pipeline, they tango 'til they're sore
They take apart their nightmares and they leave them by the door
Let me fall out of the window with confetti in my hair
Deal out Jacks or Better on a blanket by the stairs
I'll tell you all my secrets, but I lie about my past
And send me off to bed for evermore

Make sure they play my theme song, I guess daisies will have to do
Just get me to New Orleans and paint shadows on the pews
Turn the spit on that pig and kick the drum and let me down
Put my clarinet beneath your bed 'til I get back in town
Let me fall out of the window with confetti in my hair
Deal out Jacks or Better on a blanket by the stairs
I'll tell you all my secrets, but I lie about my past
So send me off to bed for evermore

Just make sure she's all in calico and the color of a doll
Wave the flag on Cadillac day, and a skillet on the wall
Cut me a switch or hold your breath 'til the sun goes down
Write my name on the hood, send me off to another town, and just
And just let me fall out of the window with confetti in my hair
Deal out Jacks or Better on a blanket by the stairs
Tell you all my secrets, but I lie about my past
Will you send me off to bed for evermore

Fall out of the window with confetti in my hair
Deal out Jacks or Better on a blanket by the stairs
I'll tell you all my secrets, but I lie about my past
Send me off to bed for evermore, send me off to bed for evermore

Να μου τα προσέχετε, αγόρια, να μου τα αγαπάτε και να μου τα φυλάξετε, ωσάν τους οφθαλμούς σας.

:))
 
Τι λέει εκείνο το παλιό αλλά διαχρονικότατο κομμάτι; «Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε-τι θα καζαντήσουμε!!!» Ζωή... πότε κόλαση, πότε παράδεισος, πάντως ούτε το ένα ούτε το άλλο αποκλειστικά. Είναι ΜΙΑ όμως, μοναδική, κι ας έχει διασκορπιστεί σε κάπου 7 δισεκατομμύρια κομματάκια-ψυχές... δική τους, δική σου, δική μου... αν και κατά βάθος μάλλον εμείς είμαστε δικοί της, της ανοίκουμε. Να τη σεβόμαστε λοιπόν μιας και είμαστε οι εκλεκτοί της... μας διάλεξε, τι να κάνουμε;

Αφιερωμένο σε όλες του συνμπλογκεράδες!!!

C’EST MA VIE

Notre histoire a commencé par quelques mots d’amour
C’est fou ce qu’on s’aimait
Et c’est vrai, tu m’as donné les plus beaux de mes jours
Mais je te les rendais
Je t’ai confié sans pudeur les secrets de mon cœur
De chanson en chanson
Et mes rêves, et mes « je t’aime », le meilleur de moi-même
Jusqu’au moindre frisson

C’est ma vie, c’est ma vie
Je n’y peux rien c’est elle qui m’a choisi
C’est ma vie, c’est pas l’enfer
C’est pas l’paradis

Ma candeur et mes vingt ans avaient su t’émouvoir
Je te couvrais de fleurs
Mais quand à mon firmament j’ai vu des nuages noirs
J’ai senti ta froideur
Mes rires et mes larmes, la pluie et le soleil
C’est toi qui les régis
Je suis sous ton charme, souvent tu m’émerveilles
Et parfois tu m’oublies

C’est ma vie, c’est ma vie
Je n’y peux rien c’est elle qui m’a choisi
C’est ma vie, c’est pas l’enfer
C’est pas l’paradis

J’ai choisi des chaînes, mes amours, mes amis
Savent que tu me tiens
Devant toi sur scène je trouve ma patrie
Dans tes bras je suis bien
Le droit d’être triste quand parfois j’ai l’cœur gros
Je te l’ai sacrifié
Devant toi j’existe, je gagne le gros lot
Je me sens sublimé

C’est ma vie, c’est ma vie…

Salvatore Adamo
 
πλαγιάζω για να κοιμηθώ
κι ο λογισμός με δέρνει

ο ήλιος βγαίνει στα βουνά
κι ο ύπνος δε με παίρνει

έρχεται συχνά στα όνει-
ρα μου και μ'αναστατώνει

περνώ διαβαίνω για να δω
δυο μάτια αγαπημένα

για να με φέρει ο λογισμός
ξανά στα περασμένα

ντάρι ντάρι ντάρι ντάρι
να τα παίζαμε μακάρι

αγάπησα να 'χω χαρά
μα 'γω χαρά δεν έχω

σα κλίμα με κλαδεύουνε
και κλαδεμό δεν έχω

ω φουρτουνιασμένες μπόρες
που με βρίσκουν ώρες ώρες

αφιερωμένο σε όλα τα καψουράκια της Δωδεκανήσου, στο μέγα δάσκαλο Κ. στην Αρχάγγελο Ρόδου
 
Είναι λίγο χωρίς τη μουσική, άκουσε το όμως : ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ - Β.ΣΚΟΥΛΑΣ, Ν.ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

για τον Αλομπάρ
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?