Αφιερωμένο εξαιρετικά

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον,
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος,
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι.
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν' απλώσει σα χολέρα,
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα,
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.


(Φώντας Λάδης, Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία Δημητριάδη)

Η Sari_Kiz (τι να σημαίνει άραγε αυτό) αφιερώνει - ευχαριστούμε και... επιφυλασσόμαστε :)


Στον ευγενέστατο επισκέπτη μου Αλομπάρ και στους ακροατές του "σταθμού" του, καθώς και σε όλα τα φιλαράκια μου από το ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ (www.anemologio.gr) αφιερώνω από καρδιάς, το "αναρχικό" αυτό τραγούδι τού Άκη Πάνου (και για τη μνήμη των 6 χρόνων τής "απουσίας" του).


Αδιόρθω αναρχί-

Μαθημέ- στις κακουχί-
άιντε φτου κι απ' την αρχή
την κουβέ- και πειθαρχεί-
αδιορθωαναρχι-

Μαθημέ- στις κακουχί-
άιντε φτου κι απ' την αρχή
τις κουβέ- και πειθαρχεί-
αδιορθωαναρχι-

Δεν προσκύ- ποτέ κανέ-
λένε όχι, λέω ναι
στην κρεμά- έχω ανέ-
με κηδέ- και ζωντανέ-

Δεν προσκυ- ποτέ κανέ-...

Τι με νοιά- αν θα πεθά-
θα πεθά- που θα πεθά-
Δεν τρομά- ο μελλοθά-
με σταυρό και Γολγοθά.

Μαθημέ- στις κακουχί-...


ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ, 1982