Αφιερωμένο εξαιρετικά

Η Θεοδώρα είναι κάπως μελαγχολική και πρέπει να ανέβουν λίγο τα αίματα.
Δεσποσύνη, για ρίξτε μια στροφή με το άΖμα που ακολουθεί κι αν όχι, ονειρευτείτε - το αφεντικό τρελλάθηκε και το μαγαζί κερνάει μυκονιάτικα βράδυα!
((Το κομμάτι, κατ'εμέ, συνοδεύεται από κάτισανουίσκυαλλάμάλλονμπόμπαείναι))

Αντί να πάρω την ζωή μου επί πόνου
φεύγω σουλάτσο στα μελτέμια της Μυκόνου
κι αντί να ζω με υποσχέσεις σου επίσημες
φεύγω για νύχτες που δεν είναι κατοικήσιμες
κι αντί να ψάχνομαι και να ζητώ αντίποινα
φεύγω για βράδυα μυκονιάτικα επικίνδυνα.

Εγώ στους ανεμόμυλους
με άνεμους παλιόφιλους
και μια καρδιά που βιάζεται να ζήσει.
Κι εσύ στη σοβαρότητα
να κλαις που η ανθρωπότητα
το έβαλε σκοπό ν’ αυτοκτονήσει.

Αντί να κάθομ' ό,τι λες να μεταφράζω
στείλε τα γράμματά σου αλλού δε σε διαβάζω
κι αντί να ζω με υποσχέσεις σου επίσημες
φεύγω για νύχτες που δεν είναι κατοικήσιμες
κι αντί να ψάχνομαι και να ζητώ αντίποινα
φεύγω για βράδυα μυκονιάτικα επικίνδυνα.

Εγώ στους ανεμόμυλους
με άνεμους παλιόφιλους
και μια καρδιά που βιάζεται να ζήσει.
Κι εσύ στη σοβαρότητα
να κλαις που η ανθρωπότητα
το έβαλε σκοπό ν’ αυτοκτονήσει.

(Φίλιππος Γράψας - Μάριος Τόκας - Κατερίνα Κούκα)