Παρασκευή, Δεκεμβρίου 16, 2005

 

Πάνος - Ζεϊμπέκικο (Σαββόπουλος - Μπέλλου)

Δυσκολεύτηκα λίγο με τον Πάνο και τα μυστικά που κρύβει για τον κόλπο... ξεκίνησα από Μητσιά - Ακη Πάνου (Ας μη με δει κανείς), πέρασα από Ελένη Δήμου - Μαριανίνα Κριεζή (Ερωτεύομαι μονάχα στην Ελλάδα), κόντεψα να μείνω σε Στράτο Διονυσίου - Ακη Πάνου (Εγώ καλά σου τα'λεγα) αλλά τελικά προτίμησα έναν ύμνο στις προσπάθειές του: Ζεϊμπέκικο και μάλιστα με τη Σωτηρία (της ψυχής) Μπέλλου.

Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς.

Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μεσ' στις υπόγειες στοές,
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές.

Ο πατέρας μου ο Μπάτης
ήρθε απ' τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ' ένα κατώι μυστικό.

Σ' αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.

Χτες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά

Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά.

Στίχοι-μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Μας απογειώνει η φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου (και του Διονύση κάποιες φορές).

Comments:
Σε καλό σας, βρε Πάνο, που την βάλατε να τραγουδήσει ροκ...
 
Μιραντολίνα, αν μου επιτρέπετΑΙ, έχω την υποψία οτι το ροκ δεν απέχει πολύ από το ρεμπέτικο.
Αλλοι βέβαια έχουν εντρυφήσει περισσότερο στο θέμα.
 
Προσωπικά, όσο κι αν είναι καθαρά ροκ με τη φωνή του Σαββόπουλου, άγριο και ευαίσθητο ταυτόχρονα, νομίζω πως με τη Μπέλλου απογειώνεται: δίνει μέταλο και βάθος που τελικά "γεμίζει" το κομμάτι. Δεν ξέρω, ίσως συμπαθώ υπερβολικά τη Μπέλλου.
 
Πάνο, δικό σου είναι το κομμάτι, εγώ ένας απλός ραδιοφωνιτζής είμαι. Μιας και το ρίξαμε στην κουβεντούλα πάντως, έπιασα το μυαλό μου να σκέφτεται τον Παπακωνσταντίνου σε αυτό.
 
analuseis epi analuseon!!!eleos...
auto to tragoudi einai authentiko,alithino,aggizei tis psihes ton antropon!ti analusi xreiazetai auto?
 
Πάρα πολύ ωραίο τραγούδι, το οποίο με συγκινεί ιδιαίτερα καθώς αναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Η Σωτηρία Μπέλλου το τραγούδισε καταπληκτικά και ασυναγώνιστα. Ας είναι καλά και ο Νιόνιος που το έγραψε.
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?