Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2005

 

Athanassios - Ανατολικά της Εδέμ

Ο Athanassios (για κάποιους Θανάσης αλλά έτσι χάνει τη γοητεία του) δεν έχει μπλογκ, αλλά οι απόψεις του φιλοξενούνται στο μπλογκ του Πάνου. Νομίζω οτι ο μποέμ τύπος της Αρλέτας θα του αρέσει, λαμβάνοντας υπ'όψιν το ύφος των σχολίων του σε ορισμένα εξόχως φεμινιστικά μηνύματα ;-)

Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω ποιόν ίσκιο ρωτάς.

Αχ, μια φορά κι έναν καιρό
όταν ρωτούσα ποιόν έχω Θεό
μου τραγουδούσε η μαμά
τα βράδια στα σκοτεινά:

Ανατολικά της Εδέμ
ήταν ένας τύπος μποέμ
που φορούσε πάντα λουλούδι στο πέτο.

Ητανε πολύ αμπιγέ
είχ' ένα κοστούμι ριγέ
περπατούσε λες κι είχε κάνει μπαλέτο.

Μοίραζε χιλιάδες φιλιά
πλήρωνε για να 'ρθουν βιολιά
και τα βράδια γλυκά τραγουδούσε
ένα τόσο λυπημένο σκοπό
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Amour, toujours
Ça va? Bonjour!

Παντελόνια κοντά ναυτικά
με το πιάνο και τα γαλλικά.

Amour, toujours
Ça va? Bonjour!

Εν-δυο-τρία, ξανά τον σκοπό
σ'αγαπώ, σ' αγαπώ.

Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είν' αρκετό
εσύ στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω γιατί μ' αγαπάς.

Comments:
Πάνο, ως γνωστόν οι σταθμοί υπάρχουν για το κοινό τους και μόνο (ενίοτε και για το κοινό, μπλαζέ και κατάπτυστο καμάκι). Εαν το προτιμάτε σε μήνυμα, ενημερώστε.

Ασχετο: άκουσα σήμερα μια πρόσφατη ζωντανή ηχογράφηση του Μητροπάνου, το "μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών" - όχι μόνο δεν τον αναγνώρισα, αλλά ρώτησα δυο φορές το φίλο που την έγραψε, για επαλήθευση...
 
Εννοώ ήταν κάτι σαν βραχνός - δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς αλλά δεν είχε αυτή τη γλύκα, αυτή τη γνωστή χροιά η φωνή του, ήταν αγνώριστη. Ο φίλος έσπευσε: γέρασε ο άνθρωπος. Είπα να μην το αναφέρω αυτούσιο το σχόλιο, άλλωστε μπορεί απλώς να ήταν κρυωμένος.
Τον είχα και τον έχω περί πολλού το Μητροπάνο - δεν αποδέχομαι εύκολα τέτοια πράγματα.
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?